Friday, July 30, 2010

Бусармаг ёсон

Царай минь цэвэрхэн биш ээ

Цамцны зах шиг минь бараан ч юм

Бялдар минь бадриун ч биш

Бас дээр нь тахир нуруутай юм

Хүн төрөлхтний гоо сайхан

Хүсэл, амжилтыг нь хуваалцах гэж биш

Хүсээгүй хэцүү, адармаат хатууг нь

Хүмүүсийн алдаа, гомдол, гунигийг нь

Галбын тэмээ шиг бөхт нуруундаа

Гажуу, далий, ахархан бодолдоо ч

Үүрэлцэж, дүүрэлцэн хамжихаар ирсэн юм

Үүндээ ч бас сэтгэл шулуурсан юм

Шөнө хэчнээн харанхуй тусам

Шүдэнзний мод үнэд орох шиг

Амдрал төдий гашуурах тусам

Азгүй над шигийн хэрэг гардаг юм

Шатаж дууссан ширхэг шүдэнзийг

Шалавхан хог руу шидэхтэй адилаар

Шаналсан үедээ хэрэг болгочихоод

Шавайгаа ханамагц бүгд л буруулдаг юм

Будантынд буусан ахархан амьдралдаа бусдыг дэмжих гэж ирсэнийг минь мэдчихээд, сэтгэлийн минь цагааныг буруу ашиглаж сааралтуулсан, итгэлийн баганыг минь илүү харж ганхуулсан бэртэгч үзэлтэй хүн бүхнийг уучлахын тулд сэтгэлдээ энэ шүлгийг тэрлээвэй.

No comments:

Post a Comment